45 χρόνια μετά την ανάρρηση του Αρχιεπισκόπου Στυλιανού στον θρόνο της Αυστραλίας η δεύτερη σημαντικότερη επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου απέκτησε νέο ποιμενάρχη. Πέρασε σχεδόν μισός αιώνας από την ημέρα που ο σαραντάχρονος τότε Στυλιανός, ιεράρχης με πολλές περγαμηνές και πλούσιο βιογραφικό άφηνε την πατρίδα, την Ελλάδα, για να υπηρετήσει την Εκκλησία και τον Ελληνισμό κυριολεκτικά στην άλλη άκρη της γης. Αυτά τα χρόνια ο Στυλιανός, ο Ρεθυμνιώτης Αρχιεπίσκοπος με τον δυναμικό χαρακτήρα και την δύσκολη στους πολλούς αφοπλιστική ειλικρίνεια, δεν άφησε απλά το στίγμα του αλλά έγινε ο ίδιος το πρόσωπο της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας.
Σήμερα, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κάλεσε έναν άλλο Κρητικό, Ηρακλειώτη αυτή τη φορά, τον μέχρι σήμερα επίσκοπο Χριστουπόλεως Μακάριο Γρινιεζάκη να ακολουθήσει την ίδια διαδρομή. Να πάει στην άλλη άκρη του κόσμου και να υπηρετήσει την Εκκλησία και τον Ελληνισμό στην Αυστραλία. Λίγο μεγαλύτερος από τον Προκάτοχο του όταν έφτασε στη μακρινή ήπειρο, ο Μακάριος στα 46 του, πάει στην Αυστραλία έχοντας επίσης βαριές «αποσκευές» με γνώσεις και σπουδές ξεχωριστές και μια αποστολή ιδιαίτερη.
Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που θεωρούν πως οι συγκρίσεις μεταξύ πρώην και επόμενου δεν βοήθησαν ποτέ κανέναν. Γι αυτό και θέλω να μείνω στην επιφανειακή ανάγνωση των συμπτώσεων αυτής της εκλογής, αρνούμενος να μπω στη διαδικασία της αναφοράς του τι ήταν ο ένας και τι μπορεί να γίνει ο άλλος. Ο Στυλιανός διοίκησε την Αρχιεπισκοπή που του εμπιστεύθηκε η Εκκλησία όσο καλύτερα νόμιζε και όπως όλοι γνωρίζουμε έπαιρνε πολύ σοβαρά την αποστολή του και δεν επέτρεπε παρεμβάσεις. Τώρα στην Αυστραλία πηγαίνει ο Μακάριος, για να την ποιμάνει όπως αυτός νομίζει καλύτερα. Το Φανάρι γύρισε σελίδα, έγραψε πάνω πάνω «Αυστραλίας Μακάριος» και άφησε το βιβλίο ανοικτό. Το τι θα γράψει αυτή η σελίδα είναι στο χέρι του ίδιου του νέου Αρχιεπισκόπου.
Ο Αυστραλίας Μακάριος είναι ένας ευγενής άνθρωπος που ξέρει να ακούει. Σε μια εποχή που όλοι έχουμε ή νομίζουμε πως έχουμε κάτι να πούμε, οι άνθρωποί που ξέρουν να ακούν σπανίζουν και αυτό τους κάνει ξεχωριστούς. Μπορεί να κερδίσει τον συνομιλητή του με την ευγένεια του αλλά και το χιούμορ του. Ενώ κατά κοινή ομολογία είναι ικανός σε ότι έχει αναλάβει. Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμη αλλά δεν θέλω ούτε να τον φέρω σε θέση δύσκολη αλλά ούτε κι εγώ υπήρξα ποτέ καλός «αγιογράφος».
Γραφώ μόνο αυτά γιατί θέλω να επισημάνω πως ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας είναι ένας καλός άνθρωπος που σίγουρα έχει πολλά να δώσει. Ίσως το «καλός άνθρωπος» να ακούγεται πολύ απλοϊκό αλλά ούτε απλό ούτε εύκολο είναι να το συναντήσεις στην εποχή μας. Ο Μακάριος είναι ένας νέος Πρωθιεράρχης που διαδέχεται έναν ξεχωριστό, δυναμικό και ανεπανάληπτο προκάτοχο, που πλέον ανήκει στην αγκαλιά του Θεού και της Ιστορίας. Δεν έχουμε παρά να του ευχηθούμε να μπορέσει να υλοποιήσει όσα οραματίζεται.