Την θέση του ότι η παραχώρηση αυτοκεφαλίας στην Ουκρανική Εκκλησία, από το Οικουμενικό Πατριάρχείο είναι πολύ κοντά, εξέφρασε ο Μητροπολίτης Προύσης Ελπιδοφόρος.
Ο κ. Ελπιδοφόρος μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ τονίζει κατηγορηματικά ότι «η απονομή αυτοκεφάλου σε μια τοπική εκκλησία ανήκει επί σχεδόν 1350 χρόνια στη δικαιοδοσία και την αρμοδιότητα αποκλειστικά του Οικουμενικού Πατριάρχη και της Συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως. Ωστόσο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, παρ’ όλο, που έχει το δικαίωμα να απονέμει μόνο του το αυτοκέφαλο, όπως αυτό μαρτυρείται στην μέχρι τώρα πορεία της Εκκλησίας, δεν αγνοεί και τις άλλες τοπικές Εκκλησίες.
Θεωρεί επίσης πως η περίπτωση της Ουκρανίας δεν αποτελεί για το Φανάρι μια απλή περίπτωση παραχώρησης αυτοκεφάλου, αλλά ζήτημα ενότητα. “Το αυτοκέφαλο δεν αποτελεί αυτοσκοπό της Μητρός Εκκλησίας. Απλά προκρίνεται εκκλησιαστικώς ως η καλύτερη και κανονικότερη λύση στη δεδομένη στιγμή διότι μόνο αυτό θα λειτουργήσει υπέρ της ενότητας του ορθοδόξου λαού της Ουκρανίας που όπως ξέρετε, είναι τελείως διχασμένος», δήλωσε ο Μητροπολίτης Προύσης.
Αναφορικά με το αίτημα που κατέθεσε ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ποροσένκο, ο κ. Ελπιδοφόρος δήλωσε πως “Αδικούμε την όλη υπόθεση όταν αναφερόμαστε κατ’ αυτό τον τρόπο στο ζήτημα. Δεν αποτελεί προσωπική επιθυμία του προέδρου το αυτοκέφαλο, αλλά αίτημα όλης της Βουλής”.
Αναφερόμενος στις σχέσεις Φαναρίου-Μόσχας αλλά και την απουσία των Ρώσων από την Σύνοδο της Κρήτης, δήλωσε πως “όσες περισσότερες δυσκολίες υπάρχουν, τόσο περισσότερη ανάγκη έχουμε να κάνουμε συνόδους, να κάνουμε συναντήσεις, διάλογο, για να μπορούμε να υπερβούμε αυτές τις δυσκολίες», ενώ θεωρεί στοιχείο θεολογικής και εκκλησιολογικής ελλειμματικότητας την απουσία της Μόσχας από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης.
Για τις σχέσεις των δύο εκκλησιών τόνισε χαρακτηριστικά «δεν έχουν κοπεί τα σκοινιά, ούτε έχουν καταργηθεί τα κανάλια επικοινωνίας, απλά θα πρέπει η εκκλησία της Ρωσίας να προσπαθήσει λίγο περισσότερο, για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη όχι μόνο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αλλά και των δέκα ορθοδόξων εκκλησιών, οι οποίες ενοχλήθηκαν με την παρασκηνιακή δραστηριότητα της προκειμένου να απουσιάσουν και άλλες Εκκλησίες από τη Σύνοδο”.
Σχολάζοντας την απουσία των άλλων εκκλησιών δήλωσε ότι «η απουσία της Μόσχας και των άλλων Εκκλησιών δεν βασίζεται σε θεολογικά και εκκλησιαστικοκανονικά επιχειρήματα», υπογραμμίζοντας ότι λειτουργούν ως «δορυφόροι της Μόσχας».
