Έχουν γίνει αρκετές μελέτες, συζητήσεις και έχουν ξοδευτεί αρκετές σελίδες και αρκετό μελάνι για να αποκατασταθεί το πρόσωπο της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Υπήρξε πιστή και αφοσιωμένη μαθήτρια, Διακόνισσα του Κυρίου και των Αποστόλων, Ευαγγελίστρια της Ανάστασης και Ισαπόστολος και Κήρυκας της Πίστεως. Εάν εξετάσουμε τη βιβλική παράδοση θα διαπιστώσουμε ότι θα έπρεπε να ήταν στον κύκλο των μαθητριών ήδη από πολύ νωρίς. Οι Ευαγγελιστές για να τη διαχωρίσουν από τις υπόλοιπες μαθήτριες, που είχαν το ίδιο όνομα, της είχαν προσδώσει το προσωνύμιο της γενέτειράς της.
Πατρίδα της ήταν η πόλη Μάγδαλα της Γαλιλαίας. Καταγόταν από πλούσια και επιφανή οικογένεια. Οι γονείς της, ο Σύρος και η μητέρα της Ευχαριστία, ήταν εξαιρετικά ελεήμονες και φιλεύσπλαχνοι. Σύμφωνα με το βιογράφο της Νικηφόρο Κάλλιστο Ξανθόπουλο δεν ήθελε να ασχοληθεί με τα συνηθισμένα που έκαναν οι γυναίκες της εποχής, αλλά διάλεξε να μάθει γράμματα και να σπουδάσει. Ο διάβολος όμως τη φοβήθηκε και τη μίσησε λόγω της ενάρετης ζωής της. Την πολιόρκησε με τα σκοτεινά και πονηρά μηχανεύματά του και της έστειλε επτά πονηρά πνεύματα που την κυρίευσαν. Ο Κύριος τη θεράπευσε και τη λύτρωσε.
Η παρουσία των γυναικών στη Σταύρωση και την Ταφή του Χριστού τονίζεται έντονα από την Καινή Διαθήκη. Αντίθετα οι μαθητές Του εξαφανίζονται αμέσως μετά τη σύλληψή Του. Η Μαρία Μαγδαληνή παρουσιάζεται ως μια δυνατή γυναίκα, χωρίς το αίσθημα του φόβου μιας πιθανής δίωξης. Η βιβλική παράδοση την παρουσιάζει ως έναν άνθρωπο που αφέθηκε ολοκληρωτικά στα χέρια του Σωτήρα Χριστού και της Βασιλείας Του.
Οι Ευαγγελιστές (Ιωάννης, Μάρκος, Ματθαίος) μας παρουσιάζουν τις συνήθειες των γυναικών το πρωί της Ανάστασης. Η Μαρία Μαγδαληνή και οι άλλες γυναίκες φεύγουν από τον τάφο χωρίς να μιλήσουν για το γεγονός. Στο Ματθαίο το μήνυμα της Ανάστασης από γυναίκες αποκτά μεγαλύτερη ισχύ εξαιτίας μιας Χριστοφανείας. Πηγαίνουν λοιπόν προς τους μαθητές για να τους αναγγείλουν το ευχάριστο γεγονός . Οι γυναίκες είναι οι πρώτες που είδαν τον αναστημένο Κύριο, γιατί το πίστευαν από πριν και γιατί ήταν οι πρώτες που μετέφεραν το χαρμόσυνο γεγονός.
Η Μαρία Μαγδαληνή είναι η βασική μάρτυρας του κενού τάφου. Οι τέσσερις ευαγγελιστές την παρουσιάζουν ως την πρώτη από όλες τις Μυροφόρες.
Οι Μυροφόρες ήταν οι γυναίκες που αξιώθηκαν να ακούσουν πρώτες από τον Άγγελο του Κυρίου το ευχάριστο μήνυμα και να γίνουν μάρτυρες της Ανάστασης. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει για αυτήν ότι ξεκίνησε μόνη της μέσα στη νύχτα, για να φτάσει πρώτη στον τάφο . Από τα Ευαγγέλια γίνεται φανερό ότι πήγε πολλές φορές εκείνο το βράδυ του Σαββάτου στον Τάφο. Αρχικά πήγε με την Θεοτόκο , αργότερα με τις υπόλοιπες γυναίκες και πήγε ακόμα μια φορά με τους Αποστόλους Πέτρο και Ιωάννη .
Μετά την Ανάσταση παρέμεινε στα Ιεροσόλυμα όπου επιδόθηκε σε σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο μαζί με την Θεοτόκο, μοιράζοντας τα πλούτη στους φτωχούς. Ξεκινάει μια μακρινή οδοιπορία, νικάει κάθε εμπόδιο και δυσκολία και όλα αυτά μέσα από ένα τεράστιο έργο. Οι σταυρωτές του Κυρίου δικάζονται και τιμωρούνται και η ίδια κατήχησε τους πιστούς της Ρώμης. Συνέχισε την κατήχησή της στην Ιταλία και τη Γαλλία. Πέρασε από την Αίγυπτο, τη Φοινίκη, τη Συρία και την Παμφυλία. Φυσικά σε αυτές τις χώρες δίδασκε και κήρυττε το Ευαγγέλιο και το μήνυμα της Ανάστασης. Στα Ιεροσόλυμα έμεινε για μικρό διάστημα μέχρι την κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σύμφωνα με την παράδοση μετέβη στην Έφεσο όπου βοήθησε τον Ιωάννη στο κήρυγμά του, στις θλίψεις του, στη φυλάκισή του και σε όλα τα δεινά του. Μετά το θάνατό της τάφηκε από τον άγιο Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη σε ένα σπήλαιο κοντά στην Έφεσο.
Η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη της στις 22 Ιουλίου. Επίσης την συνεορτάζει μαζί με τις άλλες Μυροφόρες, την τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα, την Κυριακή των Μυροφόρων.
Η διαστρέβλωση της εικόνας της
Η ταύτιση της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής με την αμαρτωλή γυναίκα του Ευαγγελίου εκκινεί από τις δύο διηγήσεις του Λουκά: α) κατά την περιγραφή της έλευσης της αμαρτωλής γυναίκας στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου, που άλειψε τα πόδια του Ιησού με μύρο , και β) κατά την αναφορά της ίασης της Αγίας από τον Ιησού . Το όνομα όμως της αμαρτωλής και πόρνης γυναίκας δεν μαρτυρείται πουθενά μέσα στα ιερά Ευαγγέλια. Η Αγία μετά τη θεραπεία της, αναφέρεται ως μαθήτρια και ακόλουθος του Κυρίου και της Θεοτόκου Μητρός Του, ως Διακόνισσα των Αποστόλων και ως πρώτη των Μυροφόρων. Τη σύγχυση αυτή την προξένησε η Δύση παρουσιάζοντας μία άλλη Μαρία, η οποία διαιωνίσθηκε, χωρίς όμως να γίνεται αποδεκτή από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Στα τέλη του 6ου μ.Χ. αιώνα ο πάπας Άγιος Γρηγόριος Α’ ο Διάλογος σε μία Ομιλία του φαίνεται να ταυτίζει τις τρεις γυναίκες σε ένα πρόσωπο (την πόρνη, την αδερφή του Λαζάρου και την Μαρία Μαγδαληνή) . Όπως ήταν λογικό η γνώμη της Δυτικής Εκκλησίας δεν ήταν δυνατόν να μείνει χωρίς αντιρρήσεις. Το 1516 ο Ιάκωβος Lefevre εξέδωσε έργο, στο οποίο επικαλείται τη μαρτυρία του Ωριγένη, του Ιωάννη Χρυσόστομου και εν μέρει του Αμβροσίου Μεδιολάνων και του Ιερώνυμου, προσπαθώντας να αποδείξει την εσφαλμένη επικρατούσα γνώμη της Δυτικής Εκκλησίας. Το έργο του, όπως ήταν αναμενόμενο, έφερε μεγάλη ταραχή στη Δυτική Εκκλησία, ενώ γράφτηκαν αρκετά συγγράμματα με σκοπό την απόκρουση των θέσεών του. Η έριδα αυτή συνεχίζεται μέχρις ότου η Σορβόννη αποφασίζει ότι υπάρχει μία Μαρία κατά τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής, των Πατέρων και των λειτουργιών. Η δε Θεολογική Σχολή του Παρισιού καταδικάζει την αντίθετη γνώμη ως αιρετική και τα βιβλία που εκπροσωπούν την αντίθετη γνώμη ως ανάξια.
Σύμφωνα με τον Ομότιμο Καθηγητή Π. Βασιλειάδη «παγιώθηκε ο μύθος της Μαρίας της Μαγδαληνής ως πόρνης με την χρυσή καρδιά». Παρόλο που στον ανατολικό χριστιανισμό οι ερμηνείες αυτές απορρίφτηκαν από πολύ νωρίς, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία τις απέσυρε αθόρυβα μόλις το 1969.
___________
1. Μτ 28, 8.
2. Ιω 20, 1.
3. Μτ 28, 1-10.
4. Λκ 24, 1-10⋅ Μκ 16, 1-8.
5. Ιω 20, 1-10.
6. Λκ 7, 36-50.
7. Λκ 8, 1-3.
8. Gregorius Magnus, XL Homiliarum in Evangelia, Liber II, Homilia XXXIII, PL 76, 1239-1240.