Την Κυριακή των Μυροφόρων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας προεορτίως στον Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου Κυνοσάργους
, πλαισιωμένος από τον προϊστάμενο του Ναού Αρχιμ. Αμφιλόχιο Ρουςάκη και τους συνεφημερίους του.
Η Κυριακή των Μυροφόρων,είπε στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια ημέρα αφιερωμένη στις γυναίκες. Είναι, λοιπόν, μια ευκαιρία να κάνουμε μερικές σκέψεις σχετικά με την θέση της γυναίκας στην Εκκλησία και να διαλύσουμε ορισμένες παρεξηγήσεις.
Υπάρχει η άποψη ότι η Εκκλησία υποτιμά τις γυναίκες. Αυτό είναι λάθος. Υπάρχουν, βέβαια, στην Κ. Διαθήκη φράσεις, που,όταν τις παρερμηνεύσουμε,φαίνεται σαν να υποτιμάται η γυναίκα. Π.χ. αναφέρεται ότι ” ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός”, αλλά συμπληρώνει ο Απόστολος ” ως και ο Χριστός κεφαλή της Εκκλησίας “( Εφεσίους ε, 23 ).
Είναι κεφαλή γιατί ; Για να “εκτρέφη” και να “θάλπει” (Εφεσίους ε, 29 ). Για να φροντίζει με την στοργή και την αγάπη του. Όχι για να εξουσιάζει και καταπιέζει. Η άλλη παρεξηγημένη φράση είναι “η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα” ( Εφεσίους ε, 33 ). Αλλά φόβος εδώ σημαίνει σεβασμός αφού “η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον” ( Α Ιωάν. δ, 18 ). Όπου υπάρχει αγάπη,δεν υπάρχει φόβος.
Ο Απ. Παύλος , άλλωστε , διακηρύσσει εν Χριστώ “ουκ ένι άρσεν ή θήλυ” (Γαλάτ. γ, 28 ). Οι γυναίκες είναι ίσες και ισότιμες με τους άνδρες, αλλά δεν είναι απολύτως όμοιες.
Υπάρχει ισότητα, αλλά όχι πλήρης ομοιότητα. Διότι το κάθε φύλο έχει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και χαρίσματα. Η γυναίκα π.χ. έχει το χάρισμα της μητρότητας. Είναι “της ζωής γεννήτρα και τεχνήτρα ” οπως λέει ο ποιητής.
Δυστυχώς πολλές γυναίκες προδίδουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φύλου τους και μιμούνται τις κακές συνήθειες των ανδρών, νομίζοντας ότι έτσι θα γίνουν ίσες με τους άνδρες.
Πολλοί, ακόμα νομίζουν ότι η Εκκλησία θέλει να περιορίσει τις γυναίκες μέσα στο σπίτι. Αυτό είναι λάθος. Όταν μια γυναίκα έχει περίσσεια δυνατοτήτων, όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά και επιβάλλεται να τις αξιοποιεί στην κοινωνία και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Μπορεί να είναι επαγγελματίας, επιστήμων, καλλιτέχνις, πολιτικός.
Όμως δεν πρέπει να ξεχνάει ότι η πιο τιμητική της αποστολή είναι η μητρότητα. Γιατί “το χέρι που κινεί το λίκνο κυβερνά τον κόσμο”! Βέβαια είναι ελεύθερη να αφοσιωθεί και σε όποια ιερή αποστολή. Στην Εκκλησία έχουμε γυναίκες μάρτυρες, ισαποστόλους, ασκήτριες, διακόνισσες, κοινωνικές λειτουργούς.
Και ας μη ξεχνάμε,είπε καταλήγοντας ο Μητροπολίτης Κορωνείας, ότι η Πρώτη μετά τον Χριστό που τιμάμε είναι μια γυναίκα : Η ΠΑΝΑΓΙΑ
