Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024 | 16:23

Κοίμηση Θεοτόκου Α. Καλαμακίου: Μια ενορία με ζωντανό παρόν και λαμπρό μέλλον

ORTHODOXTV.GR

Γνωρίστε την Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Τηλεόραση και δείτε τις προτάσεις της.

Αναζητώντας στο διαδίκτυο λίγα πράγματα για την Κοίμηση Θεοτόκου Άνω Καλαμακίου, βρήκαμε πως η ενορία μετράει σχεδόν 60 χρόνια ζωής.

“Στο οικόπεδο του λόφου θέλησαν να ξεκινήσουν την ανέγερση μιας μικρής εκκλησίας. Οι κάτοικοι αρχικά τους εμπόδιζαν. Χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες δωμάτια των σπιτιών τους. Μετά από το 1960 χτίστηκε στο λόφο αυτό ένα εκκλησάκι περίπου 80 m2. Η ενορία όμως μεγάλωνε και σε πρώτη φάση έγινε μία προέκταση της εκκλησίας. Το εκκλησάκι αυτό υπαγόταν στην ενορία της Αγ. Τριάδας Αργυρουπόλεως. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1963 δημιουργήθηκε η ενορία. Τον Μάιο του 1972 ανέλαβε καθήκοντα εφημερίου ο π. Θεόφιλος Σταυρόπουλος. Το 1973 το εκκλησιαστικό συμβούλιο και ο ιερέας-προϊστάμενος του Ναού αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν καινούργιο ναό, αν και οι κάτοικοι ήταν λίγοι και τα υλικά μέσα επίσης λίγα. Οι κάτοικοι βοήθησαν και με προσωπική εργασία. Στις 31 Μαρτίου 1974, τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος του ναού και η ανέγερση του ναού, συνεχίστηκε με τη βοήθεια και την συμπαράσταση των κατοίκων και με πρωτοπόρο τον ακούραστο π. Θεόφιλο. Για 17 χρόνια χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση των ακολουθιών το ισόγειο τμήμα του ναού το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται ως αίθουσα εκδηλώσεων. Στον σημερινό υπέργειο ναό άρχισαν να τελούνται ακολουθίες το 2001, και στις 19 Οκτωβρίου του 2003 έγιναν τα εγκαίνια του ναού από τον μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κ. Συμεών.”

Σήμερα, προϊστάμενος του ναού είναι ο π. Νικόλαος Κουτρουμάνος, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος της νεότητος. Μας υποδέχτηκε στις άρτιες εγκαταστάσεις, τις οποίες παρέλαβε από τον προκάτοχό του π. Θεόφιλο Σταυρόπουλο. Στο ναό, όπως μας ανέφερε, υπάρχουν πάνω από 160 παιδιά που παρακολουθούν τις κατηχητικές συνάξεις (από το νηπιακό τμήμα μέχρι και το Λύκειο), ενώ περίπου 40 άτομα, απαρτίζουν την φοιτητική ομάδα που συγκεντρώνεται κάθε Κυριακή βράδυ.

“Είναι ένας ικανοποιητικός αριθμός, δεδομένου ότι τα παιδιά κάπου στο Λύκειο…χάνονται. Πάμε καλά, δεν πετάμε όμως στα σύννεφα” μας λέει. “Η συμμετοχή της νεολαίας βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στα κατηχητικά. Εκκλησιάζονται συχνά, βοηθούν στο ιερό αλλά και στις δραστηριότητες της ενορίας (αιμοδοσία, διανομή φυλλαδίων στα σπίτια)”. Ο π Νικόλαος έχοντας μεγάλη εμπειρία στα κατηχητικά, αναλώθηκε στην δημιουργία μιας ομάδας. “Όταν πρωτοήρθα βρήκα 3-4 παιδιά στο ιερό, αυτά που αποτέλεσαν την πρώτη μαγιά.”

“Η σημερινή γενιά των 25άρηδων έρχεται συνειδητά στην Εκκλησία και αυτό είναι πολύ παρήγορο. Έψαξαν, ρώτησαν, έμαθαν και είναι συνειδητή η επιλογή τους. Οι περισσότεροι εξομολογούνται, θέλουν να μεταλαμβάνουν συχνά, κάνουν πνευματικό αγώνα, διαβάζουν την Καινή Διαθήκη. Δεν έρχονται έτσι. Κάτι ψάχνουν. Αυτοί που έρχονται ευκαιριακά, θα έρθουν 1-2 φορές και θα φύγουν. Οι υπόλοιποι θα μείνουν και θα αποτελέσουν προζύμι για το μέλλον. Και ενδεχομένως να αποτελέσουν και καλοί γονείς.”

Μιας και ο λόγος έφτασε στους γονείς, εκτός από τα παιδιά η ενορία, μια φορά τον μήνα, έχει συνάντηση με νέα ζευγάρια (περίπου 30) και συζητάνε θέματα σχετικά με την οικογένεια (τον γάμο, θέματα πίστεως, η ανατροφή παιδιών, αντιμετώπιση εφηβείας, πνευματικός αγώνας μέσα στην οικογένεια). “Η οικογένεια δυστυχώς χάνεται. Δεν μαζεύεται ούτε για ένα κοινό τραπέζι την εβδομάδα. Η Εκκλησία έχει τις ευθύνες της πάνω σε αυτό και παίζει μεγάλο ρόλο η σωστή καθοδήγηση” μας είπε ο π. Νικόλαος.

Η ενορία όπως μας είπε ο προϊστάμενος, δεν έχει σκοπό να παραμείνει στάσιμη και ήδη, δρομολογεί δύο σημαντικά εγχειρήματα από τον Σεπτέμβρη.

“Καταρχήν σκοπεύουμε να δημιουργήσουμε ένα ενοριακό αρχονταρίκι, στο οποίο θα μαζευόμαστε όλοι αμέσως μετά την κυριακάτικη Θ. Λειτουργία. Έτσι θα σταματήσουμε την τέλεση των μνημοσύνων τις Κυριακές. Τα μνημόσυνα θα γίνονται το Σάββατο – όπως είναι η θέση τους κανονικά – και το εκκλησίασμα θα κατεβαίνει στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου, όπου θα παίρνουμε όλοι μαζί ένα καφέ. Βλέπω ότι αυτή την στιγμή υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Αν και χριστιανοί, είμαστε πολύ μακριά ο ένας από τον άλλο. Υπάρχει μεγάλη μοναξιά, δυσκολία στην επικοινωνία και πιστεύω ότι, πάνω σε αυτό η Εκκλησία πρέπει να δώσει τον τόνο της. Δεν θέλω να το δούμε απλά σαν καφενείο. Στόχος μας είναι να νιώσουμε Εκκλησία, να νιώσουμε ενορία, να γνωριστούμε καλύτερα. Σίγουρα υπάρχει σκέψη κάθε φορά να υπάρχει ένας ομιλητής, ένα θέμα προς συζήτηση. Να είναι δηλαδή μια συνέχεια της Θείας Λειτουργίας.”

Ο π. Νικόλαος πρόλαβε την επόμενη ερώτηση μας αν δηλαδή αυτή η κίνηση θα…διαταράξει κάπως τις συνήθειες των ενοριτών, ιδιαίτερα πάνω στο θέμα των μνημοσύνων.  Αν και όπως μας είπε, έχει σπουδάσει Μαθηματικός, μας απάντησε πιο πολύ ως Θεολόγος. “Το ξέρω ότι αντιδράσεις θα υπάρξουν και ότι ενδεχομένως θα χάσουμε κάποια έσοδα από τα μνημόσυνα των Κυριακών. Προέχει όμως να βρεθούμε όλοι μαζί σαν ενορία. Όλοι ψάχνουμε μια αγκαλιά, μια ζεστασιά. Γιατί να χάνουμε την ζεστασιά της Εκκλησίας;”

panagia_kalamaki2

Ένα άλλο επίσης πολύ σημαντικό εγχείρημα και “όνειρο” ετών του π. Νικολάου, είναι η δημιουργία μιας ομάδας νέων στα πρότυπα της Εθελοντικής Διακονίας Ασθενών. “Έχουμε έλθει σε επαφή με τον π. Βασίλειο (Κοντογιάννη), για την δημιουργία ενός δικτύου νέων ανθρώπων, που θα εκπαιδευτεί ώστε να λειτουργεί αυτόνομα στην ενορία μας, μια ενοριακή βοήθεια κατ’ οίκον για κάποιους ηλικιωμένους ανθρώπους. Να τους παρέχουν κάποια βοήθεια, είτε να τους αγοράσουν τρόφιμα ή φάρμακα, είτε να τους κρατήσουν συντροφιά για λίγη κουβέντα.”

Όπως μας εξομολογήθηκε ο π. Νικόλαος “υπήρχε περίπτωση που κάποιος ενορίτης πέθαινε, τον πηγαίνανε στο χωριό για την ταφή και δεν το μάθαινε κανείς.” Μάλιστα για να τονίσει την μεγάλη σημασία να είσαι μέλος μιας ενορίας, μας ανέφερε μια φράση του π. Γεωργίου Μεταλληνού που έλεγε ότι “ενορία είναι να λείψεις μια Κυριακή από την Εκκλησία και να σε πάρουν τηλέφωνο να δουν πώς είσαι”.

“Πιστεύω πολύ στην συνεργασία αυτή. Σκοπός μας είναι να φτιάξουμε ένα δίκτυο που θα μπορεί να μαθαίνει και παράλληλα να βοηθήσει ή και να καλύψει το κενό ή την ανάγκη του άλλου. Για όλους μας το κέντρο είναι ο εκκλησιασμός και η Θεία Ευχαριστία. Από εκεί ξεκινάμε, γεμίζουμε τις μπαταρίες μας και τροφοδοτούμαστε και από εκεί ξεκινάει η αγάπη μας. Αυτή την αγάπη όμως πρέπει κάπου να την διοχετεύσουμε. Μένουμε στην ίδια πολυκατοικία με κάποιον και δεν μιλάμε ούτε στο ασανσέρ ή αγνοούμε αν ο διπλανός έχει να φάει. Τι ενορία είμαστε;”

Η ώρα πέρασε ευχάριστα συζητώντας με τον π. Νικόλαο. Κλείσαμε την κουβέντα για να τελέσει τον εσπερινό, με την φράση “Ο λόγος του Ευαγγελίου είναι πολύ σημαντικός. Από εκεί θερμαίνεται η καρδιά και θα αναζητήσει το κάτι παραπάνω. Δεν εξαντλούνται τα εκκλησιαστικά καθήκοντα σε μια Κυριακάτικη θεία λειτουργία. Οι νέοι το ξέρουν αυτό και το επιζητούν.”

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Τελευταίες αναρτήσεις:

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ